Seizoensgroente: wat groeit er in de lente?

Ober, er drijft een bloem in mijn soep.

Nu de soeptuin nog even 'on hold' staat, ben ik op mijn stageadres vast een studie aan het maken van lentegroentes voor in de soep van volgend jaar. Weet jij het? Wat er nu, op dit moment, te eten is uit de tuin? Dus zonder kas, zonder vrachtwagens? Wat aten mensen aan groente als het zuurkoolvat leeg was en de laatste aardappels uit de kelder in de soep waren verdwenen?

Toegegeven, ik was het zelf ook een beetje kwijt, toen ik aan de opleiding stadslandbouw begon en toegegeven: er zijn al heel lang wèl koude kassen en platte bakken waarin je al heel vroeg groente kan telen. Maar stel nou dat je die niet hebt, zoals wij straks, op ons veldje, wat dan?

Overal in het land gingen afgelopen weekend tuinen open, waar je de groente zelf kunt zien groeien en kunt kopen. ook de tuin waar ik op dit moment stage loop. Door het rare weer (eerst heel warm, toen koud, en ook droog, té droog) waren sommige planten aan het bloeien geslagen en andere nog veel te klein. Maar ik weet het nu wel en eigenlijk is het ook heel logisch: eerst komen de blaadjes. Dus de spinazie (mijn lievelingsgroente) de paksoi, de sla en veldsla, de raapstelen, het mosterdblad en snijbiet, bieslook, lenteui en sterrenkers en -wat ik nog nooit gegeten had - je kan ook lenteknoflook in bosjes kopen, gewoon vroege knoflook eruit trekken en hoppa. Kiemgroente, daar is het ook helemaal de goede tijd van het jaar voor. De meest bijzondere die ik gegeten heb waren kiemende beukennootjes. Heel makkelijk zelf te kweken als je een beukenboom in de buurt hebt: in de herfst blad en nootjes op één hoop vegen, kippengaas erom, en in het voorjaar de kiemende nootjes eruit pikken. Maar wat van al dat lekkers is ook lekker in de soep? Niet veel, spinazie...

Toen bedacht ik dat je óók buiten in de tuin kunt kijken en 'wild' oogsten: verse lindeblaadjes door de sla (geprobeerd, taai en smakeloos), madeliefjes op je soep (vooral leuk), sommige mensen vinden paardenbloemblad lekker (ik niet) en roomse kervel maakt een soep van de laatste oude aardappels een stuk smakelijker. Dat dan? In mijn eigen tuin heb ik ook nog jonge brandnetels, zuring, daslook en zevenblad. 'Mevrouw Onkruid'  of 'De onkruideniers' kunnen er vast nog veel meer noemen, en de blaadjes zijn in het voorjaar lekker mals. De RIVM waarschuwt ons wel om niet zomaar elke wildgroeiende groente in de mond te steken: uitlaatgas en vervuilde grond wil nog wel eens letterlijk roet in het eten gooien. Of cadmium. Of kwik. Daarom zijn we blij dat onze grond in de soeptuin wat dat betreft helemaal goed en veilig is bevonden. Wit zand, zonder voedingsstoffen, maar óók zonder gif.

Jeetje, we hebben dus misschien alweer een kans laten lopen. Want brandnetelsoep is heerlijk en die groeien in grote hoeveelheden langs het terrein waar de soeptuin misschien mag komen. Alleen is dat wel dezelfde rand waar de auto's langsrijden en de honden plassen. Vinden RIVM en de gewone mensen misschien toch niet zo'n fijn idee, in hun soep. We wachten daarom nog en laten misschien een randje brandnetel zijn eigenwijze gang gaan op een schone plek aan de rand van de tuin, ook fijn voor vlinders. Wie heeft het lekkerste recept voor zo'n vroeg lente brandnetelsoepje? Gaan we die volgende lente proberen.