Groente gaat niet op vakantie

Net als alles in de stad stil komt te vallen, ook in Coronatijd gaan mensen toch op vakantie, blijft de tuinder thuis. Groente gaat niet met vakantie, sterker nog: in de vakantie spuit de groente de grond uit, dus de tuinder kán ook niet met vakantie. Gelukkig valt er ook enorm veel te genieten en al helemaal deze zomer, met die fijne afwisseling van zon en regen. En het is ook wel heel erg mooi, al die rode pruiken van de Lolla Rosso sla, als die stevige komkommers en courgettes, de tweede zaai van de worteltjes die nu toch opkomen, de bonentipi vol met hangende snijbonen en de uien die strijken. Daar kan een schilderij in een ver museum eigenlijk niet tegenop.

Het mooist is het, als de groente niet overwoekerd wordt door onkruid, dat altijd nèt iets beter en harder groeit, daarom kan de tuinder ook niet weg. Elke dag een nieuwe verrassing op de tuin, zoals het moment dat de uien gingen strijken.

Toegegeven, we hadden daar als nieuwe tuinder ook nog nooit van gehoord, van dat strijken. Maar wie uien teelt zal het meteen herkennen. Op een gegeven moment is het uienloof 'klaar' en gaat plat op de grond liggen. Dat lijkt net alsof er een storm overheen is gegaan, of een vandaal. Maar het is gewoon de zomer, op een gegeven moment is het zover. Dan valt het trotse loof zomaar om, en begint de ui te rijpen en het loof te drogen. dan is het over met de verkoop van stengelui. Pas als het driekwart droog is, oogst je het. Vlechten, gaan we er dan van maken.

Buurman en buurvrouw staan zelf ook een beetje versteld van hoe alles het doet. Ons eerste uienexperiment in het gras vorig jaar op dezelfde plek was een totale flop. Afgelopen winter was dit nog bouwzand met kweekgras en kijk nou toch eens. Dus soms lopen of staan we alleen maar te kijken. Naar de bloeiende koriander - net kant. Naar de savooie kolen, die eruitzien alsof er heel binnenkort babietjes uit gaan komen. Naar de dikke ronde knolvenkels en naar de strijkende uien, sommige zijn al tien centimeter dik. Buurvrouw voelt iets borrelen, buurman zucht. 'Mooi, hè.'

Groente gaat niet op vakantie, maar het leven in de groentetuin is een soort vakantie, een fysieke, buiten in-weer-en-wind vakantie. Zoiets als survivalen. Zeker als je er ook nog eens een heel erg buitenlandse soep van weet te maken met zelf gekweekt korianderzaad. Mjammie, Sri-Lankasoep.

PS: één tuinder is genoeg, als je maar 1000 m2 hebt. Dus om en om zijn buurman en buurvrouw deze zomer ook nog even weg van de tuin. Dan is het thuiskomen feest - met nieuwe ogen ziet het er allemaal helemaal geweldig uit.

We zullen doorgaan!

Lege bedden in de tuin, wat doen we ermee? We hebben nu zeven  keer groenten en kruiden geoogst. Voor spinaziesoep, erwtensoep, wilde plantensoep en bietensoep. Er zijn dus gaten aan het ontstaan. Vraag is: wat doen we, want alle andere groenten en kruiden staan netjes geplant. Dat heb je met groente: het is éénjarig en in een eenjarige pop-up tuin als de onze is de plant na de oogst ook echt weg.

In ons eigen prachtige teeltplan hadden we wel 'nateelt' na de spinazie, namelijk de prei voor de allerlaatste soep. De wilde soep was met recht wild: veel van de planten waren onkruid, de rest vaste planten of planten die na de oogst teruggroeien en waar je van kan blijven oogsten zoals rucola en snijbiet, dus dat leverde nog geen gaten op. Maar na de erwten en bietjes hadden we niets. We hebben nog wel een zak spinaziezaad liggen, die wilden we liever pas zaaien aan het eind van de zomer. Om schieten te voorkomen.

Tjee... die lege plekken schreeuwen erom, om gevuld te worden. We hebben deze plek maar één jaar, dus we willen eruit halen wat erin zit. Er zijn nog wel wat vergeten wintergroentes die je nu nog kunt zaaien, maar in de winter moeten we al weg. Groenbemester kan, maar daar is het ook een beetje vroeg voor. Bloemen, of is het daar alweer te laat voor? Gek, dat deze gedachten niet eerder zijn opgekomen. Zo groot was onze zorg of het uberhaupt ging lukken. Toen buurvrouw bij Jongerius was, waar al het plantgoed vandaan komt, heeft ze gauw nog wat andijvie en broccoli gehaald. En sla. Intussen zorgt de tuin zelf ook voor nateelt, het onkruid tiert welig en trekt daarmee ook de eerste dikke slakken aan. Mulchen durven we daarom niet.

Gelukkig is onze tuin tijdelijk, dachten we, want nu planten we echt alles door elkaar, zonder rekening te houden met wat er volgend jaar op dezelfde plek komt, want dan is het mogelijk weer een parkeerterrein. Dachten we. De gele rolklaver laten we maar, die bindt tenminste stikstof en dat ie misschien ook aaltjes aantrekt is dan maar jammer, dachten we.

Nu weten we beter. Er is een kans, een grote kans zelfs, dat we op deze plek door mogen gaan met een tuin. Komende week horen we daar meer over, want doorgaan betekent helaas ook opnieuw vergunningengedoe en dat duurde vorige keer een heel jaar. Maar we zullen doorgaan!

We gingen al wel een klein beetje door, want buurman en buurvrouw wilden als team sowieso door en waren alweer druk op zoek naar een nieuwe plek. Een plek waar we wel een inkomen kunnen verdienen, dus minstens drie keer zo groot. We hadden ook een plan voor die plek, daar kunnen we dus nu al mee beginnen. Misschien. Dan is het ineens wèl van belang om het wortelonkruid echt goed te verwijderen. Dan is groenbemester ineens wèl heel erg belangrijk. Dan moeten we goed bijhouden wat we waar planten, met de nateelt, Dan moet die lik verf toch maar wel over de zijkant van de opbergkisten. En het waardeloze gereedschap moet vervangen door goed gereedschap. Dus wèl een pootstok voor de prei inplaats van die afgebroken steel van de schep.

Ja, een tuinschool voor volwassenen. Voor al die mensen die na de schooltuin nog steeds dat verlangen voelen om zelf te telen, maar toch niet zo goed weten hoe het moet. Een soort groentenclub, met teams die hun best doen de mooiste en beste oogst van hun bedden te halen en wij zijn dan de coach en de materiaalcommissie in één. Oh vergunningen, have mercy. Laat ons onze dromen waar mogen maken in 2021. Dan vechten we nu nog even door tegen roeken, duiven, slakken en rietstengels en zullen we héél goed voor deze grond zorgen, zodat volgend jaar alles eruit spuit.

En als we dan toch dromen, dromen we er ook meteen een clubhuis bij, met wc.
Doe je mee? Inschrijven kan vanaf nu. Meer informatie over clubgeld en tijden na de vakanties.