Hoe goed de erwtjes ook hun best doen, klaar om te oogsten zijn ze niet. Dat is balen, want verse erwtjes in de soep, dat leek ons nou het summum. Gekke groente, die eerst heel lang niets doet, dan bij de eerste verdieping verschijnt ook de eerste bloem en vervolgens: Beng! Binnen een week drie verdiepingen erbij. Snel oogsten zodra ze klaar zijn, anders worden ze melig. En na een paar weken kan je ze op de composthoop gooien.
Eerder had ik al eens een heel gesprek gehad met iemand die ooit bij Hak had gewerkt over onze passie voor vers. Hij vond het voedselverspilling in de hand werken. Supermarkten sturen erop, vers, maakt niet uit waarvandaan. Terwijl conserven voor héél veel dingen zo gek nog niet zijn. Tomaten eet ik vaak uit blik of glazen fles. Blijft inderdaad heel lang lekker. En erwtjes, lente erwtjes voor door de groene lentesoep. 'Gaat juist prima met erwtjes achter glas. Als die erwtjes tegelijk kan geen mens aan, zo eet je ze een jaar lang.' Voor diepvries haalt hij zijn neus op. "Geen voedselverspilling, maar wel energieverspilling. Oi, nooit bij stilgestaan.
Gedwongen door de traagheid van de erwtjes zelf gaan we het experiment aan. Erwtjes van achter glas. Van een prachtige lokale boer uit Almere, volledig biologisch. Met munt. De dille doet het ook geweldig, de oregano moet nodig gesnoeid. Van de munt is al behoorlijk geoogst, maar groeit alweer. Thijm, snijsellerie...
Kruiden zijn de passie van buurman. Hij kan het dan ook niet uitstaan dat de kervel zo klein is gebleven en nou al bloeit. Toch gaat die kleine kervel erin, en om het af te maken een roos uit de tuin van buurvrouw, een bloemetje op de soep.
Buurvrouw maakt de soep altijd eerst zelf. Deze is zalig.
En natuurlijk bossen bosui. Die doen het gewoon volgens teeltplan. Dat is ook wel weer eens fijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten