Verse oogst |
Vandaar dat we begonnen zijn met het handmatig wegwerken van de pollen ondergrondse kweekwortels, die door onze eerste twee acties zijn ontstaan. Men neme: een grelinette, een spitvork, een drietandige cultivator en een fijne hark. De eerste pogingen, afgelopen dinsdag, samen met vier paar fantastische helpende handen, leverde een aantal mooie schone bedden op, maar helaas bij nadere inspectie was de ondergrondse kweek er nog niet uit. Dus opnieuw en nog zorgvuldiger. Eén sprietje kweekgras dat je er niet makkelijk uit kunt trekken, wijst meestal de weg naar een ondergrondse, ondersteboven gekeerde grote pol. Fascinerend hoe de blaadjes ondersteboven beginnen met groeien en toch weten waar ze heen moeten. Kruiwagens vol komen eruit. We strooien het overal om de tuin heen op de grond, op veilige afstand
Buurman had het gevaar aanvankelijk nog niet zo op de radar, maar toe het sappige jonge groen boven kwam, was ook hij bereid de strijd aan te gaan. Dus nu is het een dagelijks ritueel. Zo'n zes bedjes per dag. Het soort werk waarbij je mooi kunt mijmeren en het gemijmer van buurvrouw gaat over het nut van kweek. Het zijn zulke mooie taaie en lange stengels, je zou er toch stevige touwen van moeten kunnen maken? Of zou het eetbaar zijn? Vast niet.
Lang leve google en de website 'Het kan wèl'. Want daar staat het luid en duidelijk: kweek is ideaal voedsel. https://www.hetkanwel.nl/2013/03/15/onkruid-met-opmerkelijke-eigenschappen-kweekgras/. Je kan er bier van brouwen, brood van bakken, koffie van zetten. Het werkt zuiverend en verse jonge sprietjes zijn heerlijk in de sla. Die kostbare kweek ligt nu overal rond de soeptuin voor het oprapen. Dus, ben je in de buurt van de Sixhavenweg, neem gerust wat mee. Of kom dinsdag op de tuindag verse kweek oogsten. Er is nog genoeg. Wij willen zelf toch liever spinazie en capucijners. Een klein experiment gaan we wel aan: buurvrouw gaat proberen een kweekcake te bakken. Té leuk en misschien ook best wel lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten